Volg je het lied of de duisternis? Zou je linksaf gaan of liever rechtsaf? Linksaf vermoed je geluk, maar de dood ontvangt je er wellicht met open armen. Rechtsaf dan maar, de melodie spreekt je aan, wie zal het zeggen? Een andere mogelijkheid in deze labyrintwold is er niet: hierheen, daarheen, of terug. Je zult het weten zodra je de stap waagt.
De beslissing is nu aan jou, want er is niemand die het voor je bepaalt. Zelfs het lot verdwaalt hier, en wat er dan overblijft is het ongelukje: de samenloop van onhandigheden die niet zo had moeten zijn. Links- of rechtsaf, dat was de vraag. De weg vragen, dat doe je hier gewoon niet. Er is geen verborgen middenweggetje dat je nemen kunt, nooit. Links of rechts, omhoog of omlaag, goed of kwaad, nul of een, open of dicht, maar nooit een kruising; dat is de regel.
Tegenwoordig raakt men in twijfel. De keuze voor linksaf of rechtsaf was ooit gesneden koek, maar de straten lijken al tijden krapper te worden door een onzichtbare spanning. Er broeit iets en niemand kan er zijn vinger in prikken wat het precies is. Er loert iets om de hoek, het sluipt stilletjes naderbij en zorgt ervoor dat de bewoners van Dizary gejaagder door het leven gaan, zodat er vaker over de schouder gekeken wordt dan tevoren. Dat is ook de reden dat de uitvinding van Willonus Steark zo in trek is: een bril met spiegeltjes, zodat je nooit hoeft om te kijken.