Castlefest 2019 review

geplaatst in: Nieuws | 0

Wat een geweldige explosie van creativiteit was het weer. Vier dagen genieten van geweldige muziek, lekker eten, goed weer en leuke mensen. Het 15e Castlefest zit er weer op en ik kijk graag even terug.

Ik had besloten op donderdagochtend mijn stand op te bouwen. Het festival ging dan om 12:00 open, dus ik zou genoeg tijd hebben en zoveel gedoe heb ik niet. Blij toe trouwens, want de mensen die op woensdag hadden opgebouwd konden lange tijd het terrein niet op vanwege een blikseminslag in het hoofdpodium. Na de opbouw was ik er helemaal klaar voor, toen ik er achter kwam dat slechts een klein stukje van het festival open bleek te zijn voor de campingbezoekers. Dus het was helemaal niet druk. Maakte niets uit. Naast mij stonden Sophia Drenth met haar Bloedwetten-boeken en aan de andere kant Rianne van Celtica Publishing. Dus er viel volop ervaringen te delen.

De dagen daarna was er wel publiek dat de grote circustent, de academy, binnen wilde komen. Misschien ook omdat het vrijdagochtend nog een beetje regende. Het was volgens mij wel lekker festivalweer, niet de warm, niet te koud. Voor cosplayers leek het mij in elk geval goed zo. Ik heb zelf af en toe een rondje over het terrein kunnen maken omdat ik standhulp had van Chardonay en Renzo. Daar was ik heel blij mee, zo kon ik de donkere schrijversgrot eventjes ruilen voor het feestgedruis buiten. Dus ik heb aan diverse mede genipt, strips gekocht en heerlijke breaded vegetables gegeten. Na de Q&A van Jonathan Straud heb ik even mijn collectie van zijn Lockwood & Co boeken door hem laten signeren. Sympathieke Engelse auteur en ik heb een tijdje met hem over het schrijversvak gesproken.

En wat viel er een hoop te zien! Het festival is altijd een geweldige explosie van creativiteit. Er waren mensen die hielden van muziek en het maken van mooie kostuums, kunstwerken, sieraden, houtsnijwerk, bodypainting, boeken en wat nog meer. House of Wax had een complete Game of Thrones setting nagemaakt. Dit soort gatherings zijn een lust voor het oog en voor wie nog nooit op een dergelijk festival is geweest, hier een paar plaatjes.

De dagen vlogen voorbij en ja, het was zwaar om 4 dagen energie te geven, met zondag uiteraard als de meest pittige dag. Maar ik heb ook veel energie terug mogen ontvangen van al die mensen die oprechte interesse hadden in mijn boeken en illustraties. Goed, David Crowy trok behoorlijk de aandacht, de patser. Maar er bleef nog voldoende aandacht over voor mijn werk. Afsluitend werd geïnterviewd door Django Mathijsen voor zijn fantastelsinverview op youtube. Medio september denk ik te zien. Jasper Polane was mijn reismaatje tijdens de heen en terugreis van het festival en dat was erg gezellig. De komende dagen doe ik even rustig aan. Oh nee, ik moet uiteraard verder met mijn 2e Dizary boek!

Ik heb zelf geen editie van Castlefest gemist en ik blijft het een ontzettend leuk spektakel vinden. Ik denk wel dat het festival de afgelopen jaren iets te hard is gegroeid en dat er nu een beetje een terugslag is. Ondanks de herindeling van het terrein, blijven de echte vernieuwingen achterwege. Hindert niet, want elk jaar blijft het uitverkocht. Maar hier en daar ving ik ook wat negativiteit op van bezoekers die uitgekeken raken op steeds dezelfde bands en het jammer vonden dat bepaalde topacts er dit 15e jubileumjaar niet bij waren. Voor mij staat Castlefest 2020 in elk geval al op de verlanglijst, dus wellicht tot volgend jaar.



acmala, Johan Klein Haneveld, Patrick berkhof, Dizary, een verhaal uit de wold van Dizary